Paniği anlamak için öncelikle korkuyu bilmeliyiz. Şimdi hayal etmenizi istiyorum. Yoğun bir caddede yürüyorsunuz, karşıdan karşıya geçeceksiniz, tam iki üç adım attınız ki bir arabanın size doğru hızla geldiğini görüyorsunuz çok büyük ihtimalle hissedeceğiniz duygu korku olur. Kalp atışlarınız hızlanır, bakışlarınız arabayla aranızda olan mesafeye odaklanır ve güvenli tarafa geçmek için bir eylemde bulunursunuz. Yani korku sizi bir an evvel güvenliğe ulaşmanız için harekete geçirir. Karşı yöne geçmek için adımlarınızı hızlandırıyorsunuz ki tam ters istikametten gelen başka arabalar olduğunu görüp kendinizi yolun ortasında ne yöne gideceğini bilemez şekilde buluyorsunuz. Kalp atışlarınız daha da hızlanıyor, görüntü aniden bulanıklaşıyor, rastgele bir yöne doğru koşma iç güdüsü oluşuyor, yani paniğe kapılıyorsunuz. Buradan anlayacağınız üzere korku bizi harekete geçiren, algılarımızı keskinleştiren ve tehlikeden kurtulmak için motivasyon oluşturan duygudur. Panik ise algımızı bulanıklaştırır, kişi ne yapacağını bilemez ve adeta şaşkına döner. Anlatmış olduğum böyle bir durumda hemen herkes korkar ve panik yaşar çünkü ortada gerçek bir tehlike durumu vardır. Fakat bazen gerçek bir tehlike durumu olmadan da aynı belirtiler yaşanır. İşte gerçek bir tehlike durumu olmadan aniden ortaya çıkan yoğun korku nöbetine panik atak diyoruz.